Μονάχα ένα λεπτό.
Έλειψα μόνο ένα λεπτό από το σπίτι.
Αλλ΄ όταν γύρισα βρήκα τη σκόνη να΄χει πάει παντού.
Ολα στην ίδια θέση ήταν, μα σκοροφαγωμένα και παλιά.
Και τα κλειδιά τα βρήκα σκουριασμένα.
Έλειψα μόνο ένα λεπτό.
Ως εδω έξω βγήκα μόνο ένα λεπτό.
Τα μάτια ίδια, αλλά οι ρυτίδες ήτανε παντού.
Και στα μαλλιά άσπρες τούφες.
Βαριά τα μέλη κι ο καθρέφτης ήτανε κενός.
Κι όμως.
Θα΄παιρνα όρκο πως μόνο τόσο έλειψα.
Ένα λεπτό.
Κι ας γέμισε ο τόπος με σκιές.
Και το κρεβάτι ας τρίζει.
Κι ας είναι οι τοίχοι πληγωμένοι από ρωγμές.
Κι ας μη γνωρίζω αυτό το πρόσωπο
που με τα ίδια του τα μάτια το κοιτάζω.
Σας λέω αλήθεια.
Ως εδω έξω βγήκα μόνο ένα λεπτό.
Κι είναι, σα να΄λειψα χιλιάδες χρόνια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου